| Başel |
T. |
Erkek |
Baş ve el.
|
| Başeğmez |
T. |
Erkek |
Buyruk altına girmeyen.
|
| Başdoğan |
T. |
Erkek |
Önce doğan.
|
| Başdemir |
T. |
Erkek |
İleri gelen, saygın kimse.
|
| Başbuğ |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde baş, başkan, komutan.
|
| Başbay |
T. |
Erkek |
Zenginlerin önde geleni.
|
| Başaydın |
T. |
Erkek |
Aydınların önde geleni.
|
| Başay |
T. |
Kız/Erkek |
bk. İlkay
|
| Başat |
T. |
Erkek |
Sertlik, zorluk bakımından üstün olan.
|
| Başarman |
T. |
Erkek |
Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
|
| Başargan |
T. |
Erkek |
Başarılı olan.
|
| Başar |
T. |
Kız/Erkek |
"Bir işi istenilen biçimde bitir" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Başal |
T. |
Erkek |
"En yükseğe çık, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Başağa |
T. |
Erkek |
En büyük ağa.
|
| Basut |
T. |
Erkek |
1. Yardım, arka. 2. Yardımcı.
|
| Basri |
Ar. |
Erkek |
Görme ile ilgili olan.
|