Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Batuhan | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar. |
Batucem | T.+Far. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar. |
Batu | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip. |
Battal | Ar. | Erkek | 1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük, iri. |
Batırhan | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar. |
Batıray | T. | Erkek | bk. Baturay |
Batır | T. | Erkek | bk. Batur |
Batıhan | T. | Erkek | bk. Batuhan |
Batıcan | T.+Far. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse. |
Batıbey | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan bey. |
Batıbay | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin. |
Batı | T. | Kız/Erkek | Güneşin battığı yön. |
Baştürk | T. | Erkek | Türklerin önderi, lideri. |
Baştuğ | T. | Erkek | Önemli, saygın kimse. |
Baştugay | T. | Erkek | Önemli olan tugay. |
Baştemir | T. | Erkek | bk. Başdemir |