| Daldal |
T. |
Erkek |
Kahraman, yiğit.
|
| Dalda |
T. |
Erkek |
Kuytu yer, barınak.
|
| Dalboğa |
T. |
Erkek |
Koruyucu yürekli kimse.
|
| Dalbaş |
T. |
Erkek |
Koruyucu.
|
| Dalayer |
T. |
Erkek |
Deniz adamı.
|
| Dalay |
T. |
Erkek |
Deniz.
|
| Dalan |
T. |
Erkek |
1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
|
| Dal |
T. |
Kız/Erkek |
1. Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri. 2. Arka, sırt. 3. Kol.
|
| Daim |
Ar. |
Erkek |
Sürekli, sonsuz.
|
| Dai |
Ar. |
Erkek |
1. Dua eden, duacı. 2. Davet eden, çağıran.
|
| Dâhi |
Ar. |
Erkek |
Olağanüstü zeki ve yetenekli kimse.
|
| Dağtekin |
T. |
Erkek |
Dağlara hükmeden hükümdar.
|
| Dağhan |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde dağ Tanrısı.
|
| Dağdelen |
T. |
Erkek |
Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.
|
| Dağaşan |
T. |
Erkek |
Dağları aşan, korkusuzca dolaşan kimse.
|
| Dağa |
T. |
Erkek |
Yayla, yüksek yer.
|