| Çeliktan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliksu |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliköz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkol |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkaya |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkanat |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkan |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Çelikiz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikhan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Çeliker |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikel |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikbilek |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikbaş |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelik |
T. |
Erkek |
1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü, kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal.
|
| Çelenk |
T. |
Erkek |
1. Çiçek, dal ve yapraklarla yapılmış halka. 2. Uzun kuş tüyü. 3. Gümüş veya altın taç.
|
| Çelen |
T. |
Erkek |
1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı.
|