| Erteke |
T. |
Erkek |
Sözünün eri olan kimse.
|
| Ertek |
T. |
Erkek |
Tek olan, eşsiz yiğit.
|
| Erte |
T. |
Erkek |
1. Gelecek şafak, şafak sökme zamanı. 2. Yarın. 3. Herhangi bir işte ilk başarı.
|
| Ertaylan |
T. |
Erkek |
Uzun boylu, yakışıklı erkek.
|
| Ertay |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Ertaş |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Ertan |
T. |
Erkek |
Tan vakti, sabahın ilk vakitleri.
|
| Ertaç |
T.+Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Erşet |
Ar. |
Erkek |
Doğru yolda olan kimse.
|
| Erşen |
T. |
Erkek |
Mutlu, neşeli erkek.
|
| Erşat |
T.+Far. |
Erkek |
ESevinçli, mutlu erkek.
|
| Erşan |
T.+Ar. |
Erkek |
Yiğitliğiyle tanınmış, ünlenmiş erkek.
|
| Erşahan |
T.+Far. |
Erkek |
Şahin gibi güçlü yiğit.
|
| Ersü |
T. |
Erkek |
Yiğit asker, yiğit subay.
|
| Ersunal |
T. |
Erkek |
"Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ersun |
T. |
Erkek |
"Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad.
|