Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erteke | T. | Erkek | Sözünün eri olan kimse. |
Ertek | T. | Erkek | Tek olan, eşsiz yiğit. |
Erte | T. | Erkek | 1. Gelecek şafak, şafak sökme zamanı. 2. Yarın. 3. Herhangi bir işte ilk başarı. |
Ertaylan | T. | Erkek | Uzun boylu, yakışıklı erkek. |
Ertay | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ertaş | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ertan | T. | Erkek | Tan vakti, sabahın ilk vakitleri. |
Ertaç | T.+Ar. | Erkek | Taç takınmış kimse. |
Erşet | Ar. | Erkek | Doğru yolda olan kimse. |
Erşen | T. | Erkek | Mutlu, neşeli erkek. |
Erşat | T.+Far. | Erkek | ESevinçli, mutlu erkek. |
Erşan | T.+Ar. | Erkek | Yiğitliğiyle tanınmış, ünlenmiş erkek. |
Erşahan | T.+Far. | Erkek | Şahin gibi güçlü yiğit. |
Ersü | T. | Erkek | Yiğit asker, yiğit subay. |
Ersunal | T. | Erkek | "Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad. |
Ersun | T. | Erkek | "Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad. |