| Faruk |
Ar. |
Erkek |
1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömerin lakabı.
|
| Faris |
Ar. |
Erkek |
1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili.
|
| Farik |
Ar. |
Erkek |
Ayıran, ayırıcı.
|
| Farabi |
Ar. |
Erkek |
1. Farap adlı ilden olan kimse.2. 870-950 yılları arasında yaşamış büyük Türk İslâm düşünürünün adı.
|
| Fani |
Ar. |
Erkek |
1. Ölümlü. 2. Geçici. 3. Yaşlı.
|
| Falih |
Ar. |
Erkek |
1. Başarılı ve mutlu kimse. 2. Toprağı süren, eken kimse.
|
| Fakirullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının büyüklüğü karşısında âciz olan kimse.
|
| Fakir |
Ar. |
Erkek |
1. Yoksul. 2. Zavallı, garip. 3. Derviş.
|
| Fakih |
Ar. |
Erkek |
1. Anlayışlı, zeki kimse. 2. Fıkıh bilgini.
|
| Faiz |
Ar. |
Erkek |
1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan.
|
| Faik |
Ar. |
Erkek |
Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
|
| Fahri |
Ar. |
Erkek |
1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.
|
| Fahrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin övünç kaynağı.
|
| Fahir |
Ar. |
Erkek |
1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
|
| Fahim |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Onurlu, saygın. 3. Anlayışlı, akıllı.
|
| Fadıl |
Ar. |
Erkek |
bk. Fazıl
|