| Erip |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Erinçer |
T. |
Erkek |
Huzur veren kimse.
|
| Erinç |
T. |
Kız/Erkek |
Dirlik, rahat, huzur.
|
| Erincik |
T. |
Erkek |
Tembel, üşenen kimse.
|
| Erincek |
T. |
Erkek |
Üşengeç, tembel kimse.
|
| Erin |
T. |
Kız/Erkek |
Erginleşmiş kimse.
|
| Erimşah |
T.+Far. |
Erkek |
Amacına ulaşmış hükümdar.
|
| Erimer |
T. |
Erkek |
Amacına ulaşmış kimse.
|
| Erimel |
T. |
Erkek |
Amacına ulaşmış kimse.
|
| Erim |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bir şeyin erebileceği uzaklık. 2. İyi bir şeye işaret olan durum. 3. Sevgi. 4. Müjde.
|
| Eriker |
T. |
Erkek |
Becerikli, yürekli adam.
|
| Erik |
T. |
Erkek |
1. Erkli, güçlü, kuvvetli, yürekli. 2. Olgun.
|
| Erışık |
T. |
Erkek |
Aydın, aydınlık kimse.
|
| Erhun |
T.+Far. |
Erkek |
Savaşmayı, kan dökmeyi seven kimse.
|
| Erhan |
T. |
Erkek |
Yiğit hükümdar.
|
| Ergüvenç |
T. |
Erkek |
Güven duyulan kimse.
|