| Görgüncan |
T.+Far. |
Erkek |
Görgülü, bilgili kimse.
|
| Görgünay |
T. |
Erkek |
Görgülü, bilgili kimse.
|
| Görgün |
T. |
Erkek |
Görgülü, bilgili.
|
| Görgüç |
T. |
Erkek |
1. Dürbün. 2. Pencere.
|
| Görgü |
T. |
Erkek |
1. Bir toplum içinde uyulması gerekli saygı ve incelik kuralları. 2. Bir kimsenin anlayış, seziş ve bilgisini artıracak nitelikte etki yapan deneysel bilgi. 3. Göz tokluğu.
|
| Görbil |
T. |
Erkek |
"Görüp bil" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Göral |
T. |
Erkek |
"Görüp al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Gönüldeş |
T. |
Erkek |
Aynı düşünceleri paylaşan, birbirini seven kimseler.
|
| Gönener |
T. |
Erkek |
Mutlu, rahat kimse.
|
| Gönenç |
T. |
Kız/Erkek |
Bolluk, rahatlık ve varlık içinde yaşama.
|
| Gönen |
T. |
Erkek |
1. "Mutlu ol, refaha kavuş, rahat et, sevin" anlamında kullanılan bir ad.2. "Yavrum, kuzum" anlamında sevgi belirten sözcük. 3. Bolluk, bereket.
|
| Gönder |
T. |
Erkek |
1. Bayrak veya mızrağın sapı. 2. Kayık ve yelkenli gemilere yön vermeye yarayan, ucu madenî ağaç sopa.
|
| Göndem |
T. |
Erkek |
Uyan, itaat eden, uysal.
|
| Gönç |
T. |
Erkek |
1. Zengin, varlıklı. 2. Şen, neşeli. 3. Yiğit, kuvvetli.
|
| Gökyay |
T. |
Erkek |
"Işık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Göktürk |
T. |
Erkek |
İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu.
|