| Oğan |
T. |
Erkek |
bk. Ogan
|
| Ogün |
T. |
Erkek |
Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse.
|
| Oguş |
T. |
Kız/Erkek |
1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket.
|
| Ogeday |
Moğ. |
Erkek |
bk. Ögeday
|
| Ogansoy |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Oganer |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Oganalp |
T. |
Erkek |
Güçlü yiğit.
|
| Ogan |
T. |
Erkek |
1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
|
| Oflazer |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse.
|
| Oflaz |
T. |
Kız/Erkek |
1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar.
|
| Oflas |
T. |
Erkek |
bk. Oflaz
|
| Odyakmaz |
T. |
Erkek |
Ateş yakmaz.
|
| Odyakar |
T. |
Erkek |
Ateş gibi can yakan kimse.
|
| Odyak |
T. |
Erkek |
"Ateşli ve coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Odman |
T. |
Erkek |
Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
|
| Odkanlı |
T. |
Erkek |
Canlı, coşkulu, ateşli kimse.
|