Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Odkan | T. | Erkek | Canlı, coşkulu kimse. |
Odhan | T. | Erkek | Ateşli hükümdar. |
Oder | T. | Erkek | Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse. |
Od | T. | Erkek | Ateş. |
Ocan | T.+Far. | Erkek | "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad. |
Ocak | T. | Erkek | 1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy. |
Obuz | T. | Erkek | Su kaynağı. |
Oben | T. | Erkek | "O, benim" anlamında kullanılan bir ad. |
Oba | T. | Erkek | 1. Çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk. 2. Genellikle bölmeli göçebe çadırı. |
Nüzhet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Eğlence, neşe. 2. Ferahlık, sevinç. |
Nüvit | Far. | Kız/Erkek | Müjde, iyi haber. |
Nuyan | Moğ. | Erkek | bk. Noyan |
Nusrettin | Ar. | Erkek | Dinin üstünlüğü. |
Nusret | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yardım. 2. Allahın yardımı. 3. Üstünlük, başarı. |
Nurzat | Ar. | Erkek | Nurlu, aydınlık kişi. |
Nurver | T.+Ar. | Kız/Erkek | "Işık, aydınlık ver" anlamında kullanılan bir ad. |