| Tagay |
T. |
Erkek |
1. Silah. 2. Annenin erkek kardeşi, dayı.
|
| Taflan |
T. |
Kız/Erkek |
Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
|
| Taçkın |
T. |
Erkek |
Gurur.
|
| Taç |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.
|
| Tacver |
Ar.+Far. |
Erkek |
Taç sahibi padişah.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Tacim |
Ar. |
Erkek |
Noktalama, noktalama.
|
| Taci |
Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Tacettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tacı.
|
| Tacal |
T.+Ar. |
Erkek |
"Üstün ol, baş ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tabgaç |
T. |
Erkek |
Ulu, saygıdeğer.
|
| Şükrü |
Ar. |
Erkek |
İyilik bilen.
|
| Şükrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin şükrü.
|
| Şükran |
Ar. |
Kız/Erkek |
İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
|
| Şungar |
T. |
Erkek |
bk. Sungur
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|