| Tarkan |
T. |
Erkek |
1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
|
| Tarik |
Ar. |
Erkek |
Terk eden, bırakan, vazgeçen.
|
| Tarımer |
T. |
Erkek |
Tarımla uğraşan kimse.
|
| Tarıman |
T. |
Erkek |
Tarımla uğraşan kimse, rençper.
|
| Tarım |
T. |
Kız/Erkek |
1. Göllere, kumluklara dökülen çay kolları. 2. Verim almak için toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü.
|
| Tarık |
Ar. |
Erkek |
Sabah yıldızı, Venüs.
|
| Tarı |
T. |
Erkek |
1. Soy, nesil, 2. Ekin. 3. Darı, tahıl. 4. İyi, güzel.
|
| Tarhun |
Ar. |
Erkek |
Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.
|
| Tarhan |
T. |
Erkek |
bk. Tarkan
|
| Targan |
T. |
Erkek |
bk. Tarkan
|
| Tarduk |
T. |
Erkek |
bk. Tardu
|
| Tardu |
T. |
Erkek |
Armağan, hediye.
|
| Tarancı |
T. |
Erkek |
Çiftçi, rençper.
|
| Taptuk |
T. |
Erkek |
Doğumuna çok sevinilen çocuklara "bulduk" anlamında konulan bir ad.
|
| Taplı |
T. |
Erkek |
1. Doğru, düzgün. 2. Uygun, yerinde. 3. Şişman.
|
| Tapınç |
T. |
Erkek |
1. Geniş alan. 2. İn. 3. Kuş veya balık kümeleri.
|