Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Şevket | Ar. | Erkek | Büyüklük, heybet. |
Şeşen | T. | Erkek | Güzel konuşan, hatip. |
Şerif | Ar. | Erkek | 1. Şerefli, kutsal. 2. Soylu, temiz. 3. Hz. Hasanın soyundan gelenlere verilen unvan. |
Şeren | T. | Erkek | Çevik, tez canlı. |
Şerefhan | T.+Ar. | Erkek | Büyük, ulu, üstün hükümdar. |
Şeref | Ar. | Kız/Erkek | Büyüklük, ululuk, üstünlük. |
Şerafettin | Ar. | Erkek | Dinlerin en şereflisi, en büyüğü. |
Şerafet | Ar. | Erkek | 1. Şerefli olma. 2. Soydanlık, asalet. 3. Hz. Muhammed´in soyundan gelme. |
Şenyurt | T. | Erkek | Neşeli, mutlu insanların yurdu. |
Şenyaşar | T. | Erkek | Yaşamı neşeli, mutlu geçen kimse. |
Şentürk | T. | Erkek | Neşeli, canlı, mutlu Türk. |
Şensoy | T. | Erkek | Neşeli soydan gelen kimse. |
Şensen | T. | Erkek | "Neşeli ve mutlu bir insansın" anlamında kullanılan bir ad. |
Şensal | T. | Erkek | "Neşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin" anlamında kullanılan bir ad. |
Şenol | T. | Kız/Erkek | "Her zaman neşeli mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Şenlik | T. | Erkek | Sevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu. |