| Tekil |
T. |
Erkek |
Tek, bir.
|
| Tekeş |
T. |
Erkek |
Cenkçi, savaşkan.
|
| Teker |
T. |
Erkek |
Biricik, eşsiz kimse.
|
| Tekecan |
T.+Far. |
Erkek |
Mert, sözünün eri olan kimse.
|
| Tekebey |
T. |
Erkek |
Mert, sözünün eri olan bey.
|
| Tekebay |
T. |
Erkek |
Mert, sözünün eri olan kimse.
|
| Tekebaş |
T. |
Erkek |
Mert, sözünün eri olan kimse.
|
| Teke |
T. |
Erkek |
1. Evcil keçinin erkeği. 2. Mert, sözünün eri. 3. Hazar Denizi´nin doğusunda yaşayan bir Türkmen oymağı.
|
| Tekdoğan |
T. |
Erkek |
Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
|
| Tekçe |
T. |
Erkek |
1. Bir topluluk oluşturan şeylerin her biri. 2. Tek başına, yalnız. 3. Yegâne, eşsiz, benzersiz.
|
| Tekcan |
T.+Far. |
Erkek |
Çok değerli, eşsiz kimse.
|
| Tekbir |
Ar. |
Erkek |
Allah büyüklüğünü hatırlama ve "Allahu ekber" deme.
|
| Tekbey |
T. |
Erkek |
Biricik, eşsiz bey.
|
| Tekbek |
T. |
Erkek |
Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
|
| Tekbay |
T. |
Erkek |
Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
|
| Tekay |
T. |
Erkek |
Eşsiz ay.
|