| Ahfeş |
Ar. |
Erkek |
Gündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse.
|
| Ağyar |
Ar. |
Erkek |
Başkaları, yabancılar, eller.
|
| Afif |
Ar. |
Erkek |
Namuslu, iffetli, temiz, dürüst.
|
| Affan |
Ar. |
Kız/Erkek |
İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse.
|
| Afer |
Ar. |
Erkek |
Çok beyaz, bembeyaz.
|
| Afak |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer. 2. Ufuklar.
|
| Adni |
Ar. |
Erkek |
Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi.
|
| Adnan |
Ar. |
Erkek |
Bir yere yerleşip ikamet eden, mukim.
|
| Adli |
Ar. |
Erkek |
Adaletli.
|
| Adilhan |
Ar. |
Erkek |
Adaletli hükümdar.
|
| Adil |
Ar. |
Erkek |
1. Doğruluktan ayrılmayan kimse. 2. Adaletli. 3. Hakka uygun, haklı.
|
| Âdem |
Ar. |
Erkek |
1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber. 2. İnsan, insanoğlu. 3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse.
|
| Adam |
Ar. |
Erkek |
1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse.
|
| Adalettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin adaleti.
|
| Aclan |
Ar. |
Erkek |
Hızlı, çabuk, telaşlı kimse.
|
| Abuzettin |
Ar. |
Erkek |
İzzettin'in babası.
|