| Vasıf |
Ar. |
Erkek |
Vasfeden, bildiren, öven.
|
| Vasfi |
Ar. |
Erkek |
Nitelikli.
|
| Vamık |
Ar. |
Erkek |
Seven, âşık.
|
| Vakur |
Ar. |
Erkek |
Ağırbaşlı, temkinli.
|
| Vakkas |
Ar. |
Erkek |
Savaşçı, okçu.
|
| Vâkıf |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran.
|
| Vaiz |
Ar. |
Erkek |
Dinsel öğütlerde bulunan kimse.
|
| Vahittin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tekliği, tek din.
|
| Vahit |
Ar. |
Erkek |
Tek, bir, yalnız.
|
| Vahip |
Ar. |
Erkek |
Hibe eden, bağışlayan.
|
| Vahdettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tekliği, birliği.
|
| Vahdet |
Ar. |
Erkek |
1. Yalnızlık, teklik, birlik. 2. Allah'a yakınlık, Allah'a ulaşma.
|
| Vahap |
Ar. |
Erkek |
Bağışlayan, ihsan eden.
|
| Vaha |
Ar. |
Erkek |
Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan.
|
| Vafit |
Ar. |
Erkek |
Elçi, temsilci.
|
| Vafir |
Ar. |
Erkek |
Çok, bol.
|