| Taci |
Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Tacettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tacı.
|
| Şükrü |
Ar. |
Erkek |
İyilik bilen.
|
| Şükrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin şükrü.
|
| Şükran |
Ar. |
Kız/Erkek |
İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|
| Şeyyat |
Ar. |
Erkek |
1. Kendini çok yoran, kendini helak eden. 2. Yüze gülücü, iki yüzlü.
|
| Şevki |
Ar. |
Erkek |
Şevkli, neşeli, istekli.
|
| Şevket |
Ar. |
Erkek |
Büyüklük, heybet.
|
| Şerif |
Ar. |
Erkek |
1. Şerefli, kutsal. 2. Soylu, temiz. 3. Hz. Hasanın soyundan gelenlere verilen unvan.
|
| Şeref |
Ar. |
Kız/Erkek |
Büyüklük, ululuk, üstünlük.
|
| Şerafettin |
Ar. |
Erkek |
Dinlerin en şereflisi, en büyüğü.
|
| Şerafet |
Ar. |
Erkek |
1. Şerefli olma. 2. Soydanlık, asalet. 3. Hz. Muhammed´in soyundan gelme.
|
| Şemsi |
Ar. |
Erkek |
Güneşle ilgili, güneşe özgü.
|
| Şemsettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
|
| Şems |
Ar. |
Erkek |
Güneş.
|