| Yurtcan |
T.+Far. |
Erkek |
Ülkesine canlılık katan kimse.
|
| Yurtbay |
T. |
Erkek |
Ülkenin zengini olan kimse.
|
| Yurtal |
T. |
Erkek |
bk. Yurdal
|
| Yurt |
T. |
Kız/Erkek |
1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
|
| Yurduşen |
T. |
Erkek |
Ülkesi sevinçli olan kimse.
|
| Yurdusev |
T. |
Kız/Erkek |
"Yurdunu sev" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Yurdaşen |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu şenlendiren kimse.
|
| Yurdanur |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Yurdun ışığı olan kimse.
|
| Yurdal |
T. |
Erkek |
"Kendine yurt edin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Yurdakul |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu için canını veren kimse.
|
| Yurdaer |
T. |
Erkek |
Yurdu için doğmuş kimse.
|
| Yurdacan |
T.+Far. |
Erkek |
Yurda canlılık veren kimse.
|
| Yurdaay |
T. |
Erkek |
Yurdu aydınlatan kimse.
|
| Yura |
T. |
Erkek |
Dağ sırtı.
|
| Yunus |
Ar. |
Erkek |
Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
|
| Yunt |
T. |
Erkek |
1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
|