Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nazıma | Ar. | Kız | 1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan. |
Nazıdil | Far. | Kız | Gönül nazı, gönül cilvesi. |
Nazhanım | T.+Far. | Kız | Nazlı kız. |
Nazenin | Far. | Kız | 1. Cilveli, nazlı, hoş. 2. Nazlı büyütülmüş, şımarık. 3. Yapısı ince, narin. |
Nazende | Far. | Kız | 1. Naz eden, nazlanan, nazlı. 2. Sevgili. |
Nazbike | T.+Far. | Kız | Nazlı kız. |
Nazan | Far. | Kız | Nazlanan, nazlı, cilveli. |
Naz | Far. | Kız | Kendini beğendirmek için yapılan davranış, cilve. |
Natıka | Ar. | Kız | 1. Söz söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici. |
Naşire | Ar. | Kız | Dağıtan, yayan, saçan. |
Naşide | Ar. | Kız | Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan. |
Nasiye | Ar. | Kız | Unutan, unutmuş olan. |
Nasip | Ar. | Kız/Erkek | 1. Pay, hisse. 2. Allahın kısmet ettiği şey. |
Nasiha | Ar. | Kız | Öğüt veren. |
Nasibe | Ar. | Kız | 1. Pay, hisse. 2. Allahın kısmet ettiği şey.3. Yollara nişan için dikilen tas. |
Nasıra | Ar. | Kız | Yardımcı, yardım eden. |