Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Naile | Ar. | Kız | Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş. |
Naibe | Ar. | Kız | Vekil, birinin yerine geçen. |
Nahire | Ar. | Kız | Ayın ilk günü veya son gecesi. |
Nahide | Ar. | Kız | Körpe, genç kız. |
Nağme | Ar. | Kız | Güzel ve uyumlu ses, ezgi. |
Nagehan | Far. | Kız | Ansızın, birdenbire, vakitsiz. |
Nafize | Ar. | Kız | 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen. |
Nafiye | Ar. | Kız | Yok eden, ortadan kaldıran, süren. |
Nafile | Ar. | Kız | 1. İşe yaramayan, boş. 2. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç. |
Nafia | Ar. | Kız | Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü. |
Nadiye | Ar. | Kız | 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis. |
Nadire | Ar. | Kız | Seyrek, az bulunur. |
Nadime | Ar. | Kız | Pişmanlık duyan, pişman olan. |
Nadide | Far. | Kız | Görülmemiş, az bulunan, değerli. |
Naciye | Ar. | Kız | 1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik. |
Nabiye | Ar. | Kız | Haberci, haber veren. |