Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Akinci | T. | Kız | Beyaz inci. |
Akip | Ar. | Erkek | 1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen. |
Akipek | T. | Kız | Beyaz ipek. |
Akkadın | T. | Kız | Namuslu, dürüst kadın. |
Akkan | T. | Erkek | 1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili. |
Akkar | T. | Kız | Kar gibi beyaz olan. |
Akkaş | T. | Erkek | 1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon. |
Akkaya | T. | Erkek | Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad. |
Akkaynak | T. | Erkek | Temiz, kirli olmayan kaynak. |
Akkemik | T. | Erkek | Soyu temiz olan kimse. |
Akkerman | T.+Far. | Erkek | Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale. |
Akkılıç | T. | Erkek | Beyaz kılıç. |
Akkın | T. | Erkek | 1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş. |
Akkız | T. | Kız | Temiz, dürüst, güvenilir kız. |
Akkor | T. | Kız | Işık saçacak beyazlığa varıncaya kadar ısıtılmış olan. |
Akköz | T. | Erkek | İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül. |