| Akıllı |
T.+Ar. |
Erkek |
Bilgili, zeki kimse.
|
| Akıman |
T. |
Erkek |
Cömert, eli açık kimse.
|
| Akın |
T. |
Erkek |
1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın. 2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması.
|
| Akınal |
T. |
Erkek |
Akın yap" anlamında kullanılan bir söz.
|
| Akınalp |
T. |
Erkek |
Akın yapan yiğit.
|
| Akıncı |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı.
|
| Akıncıbay |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
|
| Akıner |
T. |
Erkek |
Akın yapan er.
|
| Akıneri |
T. |
Erkek |
Akıncı, savaşçı.
|
| Akıntan |
T. |
Erkek |
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
|
| Akibe |
Ar. |
Kız |
Arkadan gelen, izleyen, takip eden.
|
| Akide |
Ar. |
Kız |
Bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı.
|
| Akif |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
|
| Akife |
Ar. |
Kız |
İbadet eden, ibadetle uğraşan kadın.
|
| Akil |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Akile |
Ar. |
Kız |
1. Akıllı, zeki, anlayışlı. 2. Ergenlik yaşına varmış olan kimse.
|