| Adın |
T. |
Erkek |
1. Yabancı. 2. Başka, başkaca.
|
| Adısanlı |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kişi.
|
| Adıvar |
T. |
Erkek |
Adı var, adı var olan.
|
| Adıyahşi |
T. |
Erkek |
Adı güzel.
|
| Adıyaman |
T. |
Erkek |
Güçlü, becerikli, beğenilen kişi.
|
| Adlan |
T. |
Erkek |
Adınla ün kazan, şöhret sahibi ol anlamında bir ad.
|
| Adlı |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kişi.
|
| Adlığ |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kişi.
|
| Adsız |
T. |
Erkek |
Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse.
|
| Adsoy |
T. |
Erkek |
Ad ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad.
|
| Afacan |
T. |
Erkek |
Zeki ve yaramaz çocuk.
|
| Afşar |
T. |
Erkek |
1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri. 2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 3. Uyumlu, yumuşak başlı. 4. Bir şeyin zıddı, aksi.
|
| Afşin |
T. |
Erkek |
1. Zırh 2. Silah.
|
| Ağa |
T. |
Erkek |
1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san. 6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san.
|
| Ağabay |
T. |
Erkek |
Zengin kimse.
|
| Ağahan |
T. |
Erkek |
Hükümdar gibi yüce olan kimse.
|