| Üsgen |
T. |
Erkek |
1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse.
|
| Üstay |
T. |
Erkek |
Ay gibi yüksek, yüce.
|
| Üstek |
T. |
Erkek |
Yüksek, yüce.
|
| Üstel |
T. |
Erkek |
Yüce, saygın kimse.
|
| Üster |
T. |
Erkek |
Saygın, değerli kimse.
|
| Üstol |
T. |
Erkek |
"Değerli ol, yücel" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Üstün |
T. |
Erkek |
1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.
|
| Üstünbay |
T. |
Erkek |
Seçkin, başarılı kimse.
|
| Üstüner |
T. |
Erkek |
Seçkin, başarılı kimse.
|
| Üstüngü |
T. |
Erkek |
En üstteki, en yüksekteki.
|
| Ütügen |
T. |
Erkek |
Üşüyen,çok üşüyen.
|
| Üye |
T. |
Erkek |
Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri.
|
| Üz |
T. |
Erkek |
1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır.
|
| Üzek |
T. |
Erkek |
bk. Özek
|
| Üzer |
T. |
Erkek |
1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü.
|
| Varal |
T. |
Erkek |
"Git ve al" anlamında kullanılan bir ad.
|