Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ünvermiş | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Ünyay | T. | Erkek | "Ününü yay, ünün duyulsun" anlamında kullanılan bir ad. |
Ürek | T. | Erkek | 1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü. |
Ürem | T. | Erkek | Artma, çoğalma, faiz. |
Üren | T. | Erkek | 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy. |
Üresin | T. | Erkek | "Çoğalsın, soyu genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Ürgün | T. | Erkek | bk. Ürkün |
Ürkmez | T. | Erkek | Korkmaz, yılmaz. |
Ürkün | T. | Erkek | Korku, çekingenlik. |
Ürpek | T. | Kız | 1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne. |
Ürper | T. | Kız | Titreme, titreyiş. |
Ürün | T. | Kız/Erkek | 1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk. |
Ürünay | T. | Kız | Çok parlak, çok aydınlık olan. |
Üründü | T. | Erkek | Seçilmiş, seçkin. |
Üründübay | T. | Erkek | Seçkin nitelikli, saygın kimse. |
Üs | T. | Erkek | 1. Üst. 2. Asıl, kök. |