Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ülkülü | T. | Erkek | Ülküsü olan kimse. |
Ülküm | T. | Kız | "Amacım, ulaşmak istediğim şey" anlamında kullanılan bir ad. |
Ülkümen | T. | Erkek | Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse. |
Ülküsel | T. | Erkek | Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan. |
Ülkütan | T. | Erkek | Ülküsü tan vakti gibi aydın olan. |
Ülküye | T. | Kız | Ülkü adına yanlış olarak Arapça dişillik getirilerek elde edilmiş bir ad. |
Ülmen | T. | Erkek | Denizci, deniz adamı. |
Ümek | T. | Erkek | 1. Asker. 2. Köle. |
Ün | T. | Erkek | 1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan. |
Ünal | T. | Kız/Erkek | "Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
Ünalan | T. | Erkek | Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış. |
Ünaldı | T. | Erkek | Ünlü, tanınan, meşhur. |
Ünalmış | T. | Erkek | Tanınmış, meşhur, şöhretli. |
Ünalp | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü yiğit. |
Ünay | T. | Kız/Erkek | Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli. |
Ünek | T. | Erkek | 1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü, tanınmış. |