| Uran |
T. |
Erkek |
Yetenekli, usta, becerikli kimse.
|
| Uras |
T. |
Erkek |
bk. Uraz
|
| Uraz |
T. |
Erkek |
Talih, şans.
|
| Uraza |
Ar. |
Erkek |
1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek.
|
| Urazlı |
T. |
Erkek |
Talihli, kutlu.
|
| Urbeyi |
T. |
Erkek |
Kale, şehir beyi.
|
| Urgun |
T. |
Erkek |
1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.
|
| Urhan |
T. |
Erkek |
Şehir, kale hükümdarı.
|
| Urı |
T. |
Erkek |
1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.
|
| Urkan |
T. |
Erkek |
Şehirli bir soydan gelen kimse.
|
| Urluk |
T. |
Erkek |
1. Aile, soy sop. 2. Tohum.
|
| Uruk |
T. |
Erkek |
1. Tane, tohum.2. Nesil, kuşak, soy.
|
| Urun |
T. |
Erkek |
bk. Orun
|
| Urundu |
T. |
Erkek |
1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı.
|
| Urungu |
T. |
Erkek |
Savaşçı, savaşkan.
|
| Uruş |
T. |
Erkek |
Çarpışma, savaş, mücadele.
|