Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Uğurlu | Kız/Erkek | Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal. | |
Uğurlubay | T. | Erkek | Uğurlu- kimse. |
Uğurlubey | T. | Erkek | Uğurlu bey. |
Uğurol | T. | Erkek | "Mutlu ve bereket getir" anlamında kullanılan bir ad. |
Uğursal | T. | Kız/Erkek | "Uğur dağıt, uğur sal" anlamında kullanılan bir ad. |
Uğursan | T. | Erkek | Uğuruyla tanınan kimse. |
Uğursay | T. | Erkek | "Uğur olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
Uğursel | T.+Ar. | Kız/Erkek | Uğuru çok olan kimse. |
Uğursoy | T. | Kız/Erkek | Uğurlu soydan gelen kimse. |
Uğurtan | T. | Kız/Erkek | Tan vakti gibi uğurlu olan. |
Uğurtay | T. | Erkek | Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse. |
Uğuş | T. | Kız/Erkek | bk. Ukuş |
Uğut | T. | Erkek | 1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı. |
Uğuz | T. | Erkek | bk. Oğuz |
Uhuvvet | Ar. | Erkek | Kardeşlik, dostluk, arkadaşlık. |
Ukuş | T. | Erkek | 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy. |