| Özver |
T. |
Erkek |
"Özveride bulun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özverdi |
T. |
Erkek |
"Özveride bulundu" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özveren |
T. |
Erkek |
Özveride bulunan, fedakâr kimse.
|
| Özveri |
T. |
Kız/Erkek |
Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık.
|
| Özvermiş |
T. |
Erkek |
Özverili davranan, fekakâr.
|
| Özyay |
T. |
Erkek |
Özü yay gibi sert olan kimse.
|
| Özyörük |
T. |
Erkek |
Gerçek yörük.
|
| Özyurt |
T. |
Kız/Erkek |
Anayurt.
|
| Özyuva |
T. |
Erkek |
Gerçek yuva.
|
| Padişah |
Far. |
Erkek |
Hükümdar, sultan.
|
| Pak |
Far. |
Kız/Erkek |
1. Temiz, arı. 2. Saf, katışıksız. 3. Kutsal, mübarek.
|
| Pakalın |
T.+Far. |
Erkek |
Dürüst, doğru, iyi tanınmış kimse.
|
| Pakân |
Far. |
Erkek |
Ermişler, azizler.
|
| Pakbaz |
Far. |
Erkek |
1. İçten bağlı, vefalı. 2. Aziz.
|
| Pakel |
T.+Far. |
Erkek |
İyi işler yapan, doğru kimse.
|
| Paker |
T.+Far. |
Erkek |
Temiz, dürüst, iyi kimse.
|