| Aldemir |
T. |
Erkek |
Demirin kızdırılmış durumu.
|
| Aldoğan |
T. |
Erkek |
Bir doğan türü.
|
| Alem |
Ar. |
Erkek |
1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
|
| Âlem |
Ar. |
Erkek |
Dünya, cihan.
|
| Alemdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bayrağı veya sancağı taşıyan kimse.
|
| Âlemşah |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Tüm dünyanın hükümdarı.
|
| Algan |
T. |
Erkek |
Alan, fetheden, fatih.
|
| Algın |
T. |
Erkek |
1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. 2. Sevdalı, âşık, vurgun. 3. Hızlı akan su. 4. Cılız, zayıf.
|
| Algu |
T. |
Erkek |
1. Silah. 2. Hep, bütün, hepsi. 3. Topluluk.
|
| Algun |
T. |
Erkek |
bk. Algın.
|
| Algur |
T. |
Erkek |
1. Tümsek, tepe. 2. Sakin, sessiz. 3. (Far.) Kırmızı.
|
| Algün |
T. |
Kız/Erkek |
Günün henüz kızıl olan durumu.
|
| Alhan |
T. |
Erkek |
Erkek deve kuşu.
|
| Alıcı |
T. |
Erkek |
Duygulu, içli, alıngan.
|
| Alışık |
T. |
Kız/Erkek |
Herhangi bir duruma alışmış olan.
|
| Ali |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
|