| Akıncı |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı.
|
| Akıncıbay |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
|
| Akıner |
T. |
Erkek |
Akın yapan er.
|
| Akıneri |
T. |
Erkek |
Akıncı, savaşçı.
|
| Akıntan |
T. |
Erkek |
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
|
| Akif |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
|
| Akil |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Akip |
Ar. |
Erkek |
1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen.
|
| Akkan |
T. |
Erkek |
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
|
| Akkaş |
T. |
Erkek |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
|
| Akkaya |
T. |
Erkek |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akkaynak |
T. |
Erkek |
Temiz, kirli olmayan kaynak.
|
| Akkemik |
T. |
Erkek |
Soyu temiz olan kimse.
|
| Akkerman |
T.+Far. |
Erkek |
Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale.
|
| Akkılıç |
T. |
Erkek |
Beyaz kılıç.
|
| Akkın |
T. |
Erkek |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
|