| Apak |
T. |
Erkek |
Tertemiz, bembeyaz.
|
| Apakhan |
T. |
Erkek |
Tertemiz, dürüst hükümdar.
|
| Apaydın |
T. |
Erkek |
Çok aydınlık, çok ışıklı.
|
| Aracı |
T. |
Erkek |
Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.
|
| Arafat |
Ar. |
Erkek |
1. Tanışma, buluşma yeri.2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe.
|
| Aral |
T. |
Kız/Erkek |
1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar.
|
| Aran |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
|
| Aras |
T. |
Erkek |
1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.2. Doğu Anadoluda bir ırmak.
|
| Arat |
T. |
Erkek |
1. Cesaret, yüreklilik. 2. Halk.
|
| Araz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret.
|
| Arbaş |
T. |
Erkek |
Sarışın, mavi gözlü kimse.
|
| Arbay |
T. |
Erkek |
bk. Erbay
|
| Arbek |
T. |
Erkek |
bk. Erbey
|
| Arca |
T. |
Erkek |
1. Temiz. 2. Namuslu.
|
| Arcan |
T.+Far. |
Erkek |
Özü saf, temiz kimse.
|
| Arda |
T. |
Kız/Erkek |
1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı.
|