Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Feramuş | Far. | Erkek | Unutma, akıldan çıkma. |
Feramuz | Far. | Erkek | Kale muhafızı, koruyucusu. |
Feray | T.+Far. | Kız/Erkek | Ay ışığı, ayın parlaklığı. |
Fercan | Far. | Erkek | Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse. |
Ferda | Far. | Kız/Erkek | 1. Yarın. 2. Gelecek. 3. Öbür dünya, ahiret. |
Ferdal | T.+Ar. | Erkek | Dalın tomurcuğu. |
Ferdar | Far. | Erkek | Güce, saygınlığa sahip kimse. |
Ferdi | Ar. | Erkek | 1. Tek olan şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. |
Fereç | Ar. | Erkek | 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli. |
Ferhan | Ar. | Kız/Erkek | 1. Sevinçli, neşeli. 2. Memnun. |
Ferhat | Ar. | Erkek | 1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. 2. Sevinç, neşe.3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı. |
Ferhattin | Ar. | Erkek | Dinin coşkusu, sevinci. |
Ferhun | Far. | Erkek | 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse.2. Sevinçli. |
Feridun | Far. | Erkek | 1. Eşi olmayan, tek. 2. İran'da Pişdâdiyan sülâlesinin hükümdarı (M.Ö. 750). |
Ferih | Ar. | Erkek | Çok mutlu, sevinçli. |
Ferit | Ar. | Erkek | Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün. |