| Feramuş |
Far. |
Erkek |
Unutma, akıldan çıkma.
|
| Feramuz |
Far. |
Erkek |
Kale muhafızı, koruyucusu.
|
| Feray |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Ay ışığı, ayın parlaklığı.
|
| Fercan |
Far. |
Erkek |
Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
|
| Ferda |
Far. |
Kız/Erkek |
1. Yarın. 2. Gelecek. 3. Öbür dünya, ahiret.
|
| Ferdal |
T.+Ar. |
Erkek |
Dalın tomurcuğu.
|
| Ferdar |
Far. |
Erkek |
Güce, saygınlığa sahip kimse.
|
| Ferdi |
Ar. |
Erkek |
1. Tek olan şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
|
| Fereç |
Ar. |
Erkek |
1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
|
| Ferhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Sevinçli, neşeli. 2. Memnun.
|
| Ferhat |
Ar. |
Erkek |
1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. 2. Sevinç, neşe.3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
|
| Ferhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinin coşkusu, sevinci.
|
| Ferhun |
Far. |
Erkek |
1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse.2. Sevinçli.
|
| Feridun |
Far. |
Erkek |
1. Eşi olmayan, tek. 2. İran'da Pişdâdiyan sülâlesinin hükümdarı (M.Ö. 750).
|
| Ferih |
Ar. |
Erkek |
Çok mutlu, sevinçli.
|
| Ferit |
Ar. |
Erkek |
Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün.
|