Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Feritkan | T.+Ar. | Erkek | Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse. |
Feriz | T. | Erkek | Ekini alınmış tarla. |
Ferkan | T.+Far. | Erkek | Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse. |
Ferman | Far. | Erkek | 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. |
Fermani | Far. | Erkek | Buyrukla, fermanla ilgili olan. |
Ferruh | Far. | Erkek | 1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü. |
Fersan | Far. | Erkek | Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı. |
Fersoy | T.+Far. | Kız/Erkek | Güçlü, saygın bir soyu olan, eşsiz. |
Feruzat | Ar.+Far. | Erkek | Hayırlı, kutlu. |
Ferzan | Far. | Erkek | Bilim ve hikmet. |
Ferzend | Far. | Erkek | Oğul, çocuk. |
Fesih | Ar. | Erkek | Geniş, açık, aydınlık. |
Fethi | Ar. | Erkek | Fethetme, alma ile ilgili olan. |
Fethullah | Ar. | Erkek | Allahın fethi. |
Fetih | Ar. | Erkek | 1. Açma. 2. Alma, zaptetme. |
Fettah | Ar. | Erkek | 1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış. 2. Fetheden, açan. 3. Allah'ın adlarındandır. |