| Bedrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin dolunayı.
|
| Bedri |
Ar. |
Erkek |
Dolunayla, ayın on dördü ile ilgili olan.
|
| Bedük |
T. |
Erkek |
Büyük, yüce, gösterişli, önemli.
|
| Beğenç |
T. |
Erkek |
Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme.
|
| Behçet |
Ar. |
Erkek |
Sevinç.
|
| Behiç |
Ar. |
Erkek |
Şen, güzel yüzlü kimse.
|
| Behlül |
Ar. |
Erkek |
1. Çok güldüren, şakacı. 2. Hayırsever, iyi adam.
|
| Behmen |
Far. |
Erkek |
1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli.
|
| Behnan |
Ar. |
Erkek |
1. İyi huylu kimse.2. Güler yüzlü kimse.
|
| Behram |
Far. |
Erkek |
1. Merih yıldızı. 2. Eski İran dininde yolcuları korumakla görevli olduğuna inanılan melek.
|
| Behzat |
Far. |
Erkek |
Soyu sopu temiz, doğuştan iyi, temiz kimse.
|
| Bek |
T. |
Erkek |
1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi.
|
| Bekâm |
Far. |
Erkek |
Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
|
| Bekata |
T. |
Erkek |
Atası bey olan kimse.
|
| Bekbars |
T.+Far. |
Erkek |
Cesur, yiğit bey.
|
| Bekbay |
T. |
Erkek |
Güçlü ve varlıklı olan kimse.
|