Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Batıcan | T.+Far. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse. |
Batıhan | T. | Erkek | bk. Batuhan |
Batır | T. | Erkek | bk. Batur |
Batıray | T. | Erkek | bk. Baturay |
Batırhan | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar. |
Battal | Ar. | Erkek | 1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük, iri. |
Batu | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip. |
Batucem | T.+Far. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar. |
Batuhan | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar. |
Batur | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır. |
Baturalp | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse. |
Baturay | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse. |
Baturhan | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar. |
Bayar | T. | Erkek | Ulu, yüce, saygın, soylu kimse. |
Baybars | T.+Far. | Erkek | 1. Zengin ve korkusuz kimse.2. Bir tür kaplan. |
Baybaş | T. | Erkek | Zengin, ileri gelen, saygın kimse. |