| Beysan |
T. |
Erkek |
Bey gibi tanınmış olan.
|
| Beytekin |
T. |
Erkek |
bk. Baytekin
|
| Beytemir |
T. |
Erkek |
bk. Baydemir
|
| Beytöre |
T. |
Erkek |
Törelere göre bey olmuş kimse.
|
| Beytullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın evi, Kâbe.
|
| Beyzade |
T.+Far. |
Erkek |
1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
|
| Beyzat |
T.+Far. |
Erkek |
Doğuştan bey olan, soylu, asilzade.
|
| Bican |
Far. |
Erkek |
Cansız.
|
| Bilâl |
Ar. |
Erkek |
1. Su gibi ıslatan.2. Islaklık.
|
| Bilan |
T. |
Erkek |
Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
|
| Bilay |
T. |
Kız/Erkek |
" Ey ay gibi güzel ve parlak olan, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bilbaşar |
T. |
Erkek |
"Bil ve başar" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bilbay |
T. |
Erkek |
"Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bileda |
T. |
Erkek |
Tarihte, Atillâ'nın kardeşi. (434-445) yıllarında saltanat süren Hun Hükümdarı.
|
| Bilek |
T. |
Erkek |
Güç, kuvvet.
|
| Bilen |
T. |
Kız/Erkek |
Bilgili, görgülü, anlayışlı.
|