| Müstakim |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.
|
| Müstecap |
Ar. |
Erkek |
Dileği kabul edilmiş kimse.
|
| Müstenir |
Ar. |
Erkek |
Işıklı, parlak.
|
| Müşahit |
Ar. |
Erkek |
Gören, bakan, izleyen.
|
| Müşerref |
Ar. |
Kız/Erkek |
Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.
|
| Müşfik |
Ar. |
Erkek |
1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.
|
| Müşir |
Ar. |
Erkek |
1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.
|
| Müştak |
Ar. |
Erkek |
Özleyen, göreceği gelen, can atan.
|
| Müşteba |
Ar. |
Erkek |
bk. Müçteba
|
| Müştehir |
Ar. |
Erkek |
Ünlü, şöhretli.
|
| Müzahir |
Ar. |
Erkek |
Yardım eden, yardımcı.
|
| Müzdat |
Ar. |
Erkek |
Artmış, çoğalmış.
|
| Müzekker |
Ar. |
Erkek |
Erkek, er.
|
| Nabi |
Ar. |
Erkek |
1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.
|
| Naci |
Ar. |
Erkek |
1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.
|
| Nacil |
Ar. |
Erkek |
Soyu sopu temiz olan kimse..
|