Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Avhan | T. | Erkek | Avı seven hükümdar. |
Avkan | T. | Erkek | 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer. |
Avni | Ar. | Erkek | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
Avşar | T. | Erkek | bk. Afşar. |
Avunç | T. | Kız/Erkek | Avunma, teselli. |
Ay | T. | Kız/Erkek | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu. |
Ayalp | T. | Erkek | Ay kadar parlak ve güzel yiğit. |
Ayaltın | T. | Kız/Erkek | Ay ve altın gibi parlak olan. |
Ayanç | T. | Erkek | Saygı. |
Ayas | T. | Kız/Erkek | bk. Ayaz |
Ayata | T. | Erkek | "Ey baba!" anlamında kullanılan bir ad. |
Ayataç | T. | Kız/Erkek | "Ey büyüklenen sevimliçocuk1" anlamında kullanılan bir ad. |
Ayaydın | T. | Erkek | Ay ışığı, ay aydınlığı. |
Ayaz | T. | Erkek | 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap. |
Aybar | T. | Erkek | Gösterişli, heybetli, görkemli. |
Aybars | T. | Erkek | 1. Ay gibi güzel ve temiz pars. 2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası. |