Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Farabi | Ar. | Erkek | 1. Farap adlı ilden olan kimse.2. 870-950 yılları arasında yaşamış büyük Türk İslâm düşünürünün adı. |
Farik | Ar. | Erkek | Ayıran, ayırıcı. |
Faris | Ar. | Erkek | 1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili. |
Faruk | Ar. | Erkek | 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömerin lakabı. |
Fasih | Ar. | Erkek | Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse. |
Fatih | Ar. | Erkek | 1. Fetheden, zafer kazanan. 2. Açan, kapılar açan. 3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet'in lakabı. |
Fatin | Ar. | Erkek | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
Faysal | Ar. | Erkek | 1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar. |
Fazıl | Ar. | Erkek | Erdemli. |
Fazlı | Ar. | Erkek | Erdemli, üstün, iyiliksever. |
Fazlullah | Ar. | Erkek | Allahın erdemi, üstünlüğü. |
Fecri | Ar. | Erkek | Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili. |
Feda | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bir amaç uğruna değerli bir şeyi gözden çıkarma. 2. Kurban. |
Fedai | Ar. | Erkek | 1. Yüksek bir ülkü uğrunda her türlü tehlikeyi göze alan kimse. 2. Bir kimseyi veya bir yeri koruyan, muhafız. |
Fedakâr | Ar. | Kız/Erkek | Kendini, kendi çıkarlarını feda etmekten çekinmeyen, özverili. |
Fehamet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Büyüklük, ululuk. 2. Saygınlık, değer, onur. |