| Ecvet |
Ar. |
Erkek |
En iyi olan.
|
| Edhem |
Ar. |
Erkek |
Karayağız at.
|
| Edip |
Ar. |
Erkek |
1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla uğraşan kimse.
|
| Efdal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün.
|
| Efkâr |
Ar. |
Erkek |
1. Düşünceler. 2. Tasa, kaygı, kuruntu, üzüntü.
|
| Eflâtun |
Ar. |
Kız/Erkek |
Açık mor renk.
|
| Efnan |
Ar. |
Erkek |
Türler, çeşitler.
|
| Ehed |
Ar. |
Erkek |
bk. Ahat
|
| Ehlimen |
Ar. |
Erkek |
İnançlı, inanan kimse.
|
| Ekber |
Ar. |
Erkek |
En büyük, çok büyük.
|
| Ekmel |
Ar. |
Erkek |
Eksiksiz, olgun, en uygun.
|
| Ekrem |
Ar. |
Erkek |
1. Çok cömert, eli çok açık. 2. Çok onurlu.
|
| Elfaz |
Ar. |
Erkek |
Sözcükler, sözler.
|
| Elhan |
Ar. |
Erkek |
Nağmeler, ezgiler.
|
| Elvan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.
|
| Emanet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can.
|