| Haskız |
T.+Ar. |
Kız |
İyi nitelikleri kendinde toplamış kız.
|
| Hasna |
Ar. |
Kız |
Güzel ve namuslu kadın.
|
| Hasret |
Ar. |
Kız/Erkek |
Özlem, özleyiş.
|
| Hatıra |
Ar. |
Kız |
1. Bellekte yaşamaya devam eden geçmiş izlenim, duygu veya olay. 2. Bir kimse veya olayı hatırlatan nesne, yadigâr.
|
| Hatice |
Ar. |
Kız |
Erken doğan kız çocuğu.
|
| Haticenur |
Ar. |
Kız |
Erken doğan güzel kız çocuğu.
|
| Hatife |
Ar. |
Kız |
1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen.
|
| Hatime |
Ar. |
Kız |
Son, nihayet.
|
| Hatun |
T. |
Kız |
1. Kadın. 2. Bayan, hanım. 3. Eş, zevce. 4. Eskiden yüksek kişilikli kadınlara veya hakan eşlerine verilen san.
|
| Hatunana |
T. |
Kız |
Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın.
|
| Hava |
Ar. |
Kız |
Gökyüzü.
|
| Haver |
Far. |
Kız |
Güneşin doğduğu yön, doğu.
|
| Havva |
Ar. |
Kız |
1. Kutsal kitaplara göre yaratılan ilk kadın. 2. Esmer kadın.
|
| Hayal |
Ar. |
Kız |
1. Zihinde tasarlanan, canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen şey. 2. Gölge.
|
| Hayat |
Ar. |
Kız |
1. Yaşam, dirim. 2. Canlılarda, doğumdan ölüme kadar geçen süre. 3. Yaşama, yaşayış.
|
| Hayırgül |
Ar.+Far. |
Kız |
İyiliği seven güzel kimse.
|