| Handan |
Far. |
Kız |
Gülen, gülücü, güleç, sevinçli.
|
| Hande |
Far. |
Kız |
Gülüş, gülme.
|
| Hanım |
T. |
Kız |
1. Kadınlığın bütün iyi niteliklerini taşıyan kadın. 2. Kız ve kadınlara verilen bir san. 3. Eş, karı.
|
| Hanımkız |
T. |
Kız |
Ağırbaşlı kız.
|
| Hanife |
Ar. |
Kız |
1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı'ya inanan.
|
| Hankız |
T. |
Kız |
Hükümdar kızı.
|
| Hansultan |
T.+Ar. |
Kız |
Hükümdar vr sultan.
|
| Hanüman |
Far. |
Kız |
1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
|
| Hanzade |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Hükümdar çocuğu.
|
| Harbiye |
Ar. |
Kız |
Savaşla ilgili.
|
| Hare |
Far. |
Kız |
Cam, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş.
|
| Harika |
Ar. |
Kız |
Nitelikleriyle hayranlık uyandıran, eksiksiz, kusursuz.
|
| Hasay |
T.+Ar. |
Kız |
Ay gbi özel olan.
|
| Hasene |
Ar. |
Kız |
1. Güzel, iyi. 2. İyi, hayırlı iş, iyilik.
|
| Hasgül |
Ar.+Far. |
Kız |
Seçkin gül.
|
| Hasibe |
Ar. |
Kız |
Değerli, saygın, soyu temiz.
|