| Orkut |
T. |
Erkek |
Kutlu, uğurlu şehir.
|
| Özekan |
T. |
Erkek |
Canlı, hareketli kimse.
|
| Radi |
Ar. |
Erkek |
bk. Razı
|
| Saim |
Ar. |
Erkek |
Oruç tutan, oruçlu.
|
| Selek |
T. |
Erkek |
1. Eli açık, cömert. 2. Düzensiz, savruk.
|
| Tancan |
T.+Far. |
Erkek |
Özü aydınlık kimse.
|
| Temürlenk |
T.+Far. |
Erkek |
bk. Timurlenk
|
| Tunçkurt |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Umurbey |
T.+Ar. |
Erkek |
Görgülü, bilgili bey.
|
| Vecih |
Ar. |
Erkek |
l. Bir kavmin büyüğü, başkanı, şefi. 2. Güzel, hoş.
|
| Altunbaş |
T. |
Erkek |
bk. Altınbaş
|
| Ateş |
Far. |
Erkek |
1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk.
|
| Aytunga |
T. |
Erkek |
"Ey kahraman, yiğit!" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bayrubay |
T. |
Erkek |
Eskiden beri varlıklı olan kimse.
|
| Çav |
T. |
Erkek |
1. Ün, şöhret, şan. 2. İz, eser. 3. Güneşin buluttan sıyrılmış durumu. 4. Yüksek ses.
|
| Denizcan |
T.+Far. |
Erkek |
Deniz adamı, denizci.
|