Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Vildan | Ar. | Kız | 1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler. |
Semine | Ar. | Kız | bk. Semin |
Fahriye | Ar. | Kız | 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir. |
Hükmiye | Ar. | Kız | Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan. |
Kâşife | Ar. | Kız | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Mebuse | Ar. | Kız | 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. |
Neclâ | Ar. | Kız | 1. Çocuk, evlat. 2. Kuşak, soy, nesil. 3. Güzel gözlü kadın. |
Badiye | Ar. | Kız | Çöl. |
Edibe | Ar. | Kız | 1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse. |
Fahrünnisa | Ar. | Kız | Kadının erdemi, onuru, büyüklük ve ululuğu. |
Raufe | Ar. | Kız | Merhametli, acıyan. |
Samiha | Ar. | Kız | Cömert, eli açık. |
Necmiye | Ar. | Kız | Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait. |
Ravza | Ar. | Kız | Çimeni, ağacı bol olan yer, bahçe. |
Faika | Ar. | Kız | Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce. |
Hülya | Ar. | Kız | 1. Tatlı düş. 2. Kuruntu, vehim, hayal. |