| Kırtay |
T. |
Erkek |
Saçlarona ak düşmüş kimse.
|
| Oner |
T. |
Erkek |
On kişi.
|
| Özayhan |
T. |
Erkek |
Özünde hükümdarlık olan kimse.
|
| Tekeş |
T. |
Erkek |
Cenkçi, savaşkan.
|
| Tuğkan |
T. |
Erkek |
Soyu savaşçı olan kimse.
|
| Ulu |
T. |
Erkek |
1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin.3. Saygın.
|
| Üstek |
T. |
Erkek |
Yüksek, yüce.
|
| Yayalp |
T. |
Erkek |
Sert, kuvvetli yiğit.
|
| Acabey |
T. |
Erkek |
Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akgiray |
T. |
Erkek |
Dürüst han veya prens.
|
| Alpkutlu |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse.
|
| Baştugay |
T. |
Erkek |
Önemli olan tugay.
|
| Burukbay |
T. |
Erkek |
Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
|
| Çağkan |
T. |
Erkek |
Canlı, dinamik, çalışkan kimse.
|
| Dede |
T. |
Erkek |
1. Babanın veya ananın babası. 2. Ata. 3. Mevlevi tarikatında çile doldurmuş dervişlere verilen san.
|
| Erbelgin |
T. |
Erkek |
Açık yürekli erkek.
|