| Bengialp |
T. |
Erkek |
Sonsuza dek yiğit olarak kalacak olan.
|
| Borak |
T. |
Erkek |
Yağmurdan sonra toprağın üstünde oluşan tuzlu beyaz katman.
|
| Cemaleddin |
Ar. |
Erkek |
bk. Cemalettin
|
| Ekrem |
Ar. |
Erkek |
1. Çok cömert, eli çok açık. 2. Çok onurlu.
|
| Erkılıç |
T. |
Erkek |
Kılıç gibi keskin, güçlü yiğit.
|
| Fehamettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin büyüklüğü, ululuğu.
|
| Gökdoğan |
T. |
Erkek |
1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
|
| Gülkan |
T.+Far. |
Erkek |
Kırmızı renkli gül.
|
| Kaynar |
T. |
Erkek |
bk. Kaynak
|
| Koyak |
T. |
Erkek |
1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.
|
| Oğuztüzün |
T. |
Erkek |
Yumuşak huylu, güçlü kuvvetli kimse.
|
| Özlütürk |
T. |
Erkek |
Gerçek Türk.
|
| Saraç |
Ar. |
Erkek |
Koşum ve eyer takımları yapan, satan, işleyen veya süsleyen kimse.
|
| Serkan |
T.+Far. |
Erkek |
Asil bir soydan gelen kimse.
|
| Subegi |
T. |
Erkek |
Askerin başı, komutan.
|
| Tarik |
Ar. |
Erkek |
Terk eden, bırakan, vazgeçen.
|