Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Arıhan | T. | Erkek | Dürüst, çalışkan hükümdar. |
Balaman | T. | Erkek | bk. Balaban |
Bener | T. | Erkek | "Ben yiğitim" anlamında kullanılan bir ad. |
Bor | T. | Erkek | 1. İşlenmemiş, ekilmemiş toprak. 2. Fr. Doğada bor asidi veya boratlar durumunda bulunan bir element. |
Çıtak | T. | Erkek | 1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı. |
Dilmaç | T. | Erkek | Çevirmen, tercüman. |
Ekinci | T. | Erkek | Ekin ekip biçmekle uğraşan kimse, çiftçi. |
Fedai | Ar. | Erkek | 1. Yüksek bir ülkü uğrunda her türlü tehlikeyi göze alan kimse. 2. Bir kimseyi veya bir yeri koruyan, muhafız. |
Gökdal | T. | Erkek | Göğe ulaşmış dal. |
İskit | Yun. | Erkek | 1. Milattan önce Orta Asya'dan Güney Rusya'ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
Kaymas | T. | Erkek | bk. Kaymaz |
Koşuktekin | T. | Erkek | Bir araya gelmiş hükümdarlar. |
Mübarek | Ar. | Erkek | 1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu. |
Oğuzkan | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse. |
Remzi | Ar. | Erkek | İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel. |
Sanver | T. | Erkek | "Ünlendir, meşhur et, tanıt" anlamında kullanılan bir ad. |