| Öncübay |
T. |
Erkek |
Öncü olan kimse.
|
| Resmî |
Ar. |
Erkek |
1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi.
|
| Sargınal |
T. |
Erkek |
"Yürekten, candan al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Toktamış |
T. |
Erkek |
1. Bir yere yerleşmiş, oturmuş kimse. 2. Dinmiş, sakinleşmiş kimse.
|
| Ügü |
T. |
Erkek |
1. Baykuş. 2. Boş, ıssız.
|
| Yalazahan |
T. |
Erkek |
Alevli, coşkulu hükümdar.
|
| Yurtman |
T. |
Erkek |
Yurdunu çok seven kimse.
|
| Akaltan |
T. |
Erkek |
Dürüst, güvenilir sultan, padişah.
|
| Albayrak |
T. |
Erkek |
Türk bayrağı.
|
| Arıl |
T. |
Erkek |
"Temizlen, arın" anlamında kullanlıan bir ad.
|
| Borataş |
T. |
Erkek |
Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
|
| Erkinel |
T. |
Erkek |
Bağımsız davranan kimse.
|
| Felât |
Ar. |
Erkek |
Susuz çöl.
|
| Gökhun |
T. |
Erkek |
Doğu insanı.
|
| Ilgarlı |
T. |
Erkek |
1. Çabuk davranan, hızlı. 2. Sözünde duran. 3. Öfkeli.
|
| Kayran |
T. |
Erkek |
1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
|