| Erkaş |
T. |
Erkek |
Kaşları gür ve sık olan kimse.
|
| Gökçül |
T. |
Erkek |
1. Gökle ilgili, semavi. 2. Maviye çalan renk.
|
| İshak |
İbr. |
Erkek |
1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.
|
| Kayıtmış |
T. |
Erkek |
Geri dönmüş, geri gelmiş, vazgeçmiş.
|
| Koşuk |
T. |
Erkek |
Koşma, şiir, türkü.
|
| Mekin |
Ar. |
Erkek |
1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
|
| Oğuzer |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetlü kimse.
|
| Serhun |
Far. |
Erkek |
Asil bir soydan gelen.
|
| Tarık |
Ar. |
Erkek |
Sabah yıldızı, Venüs.
|
| Tokay |
T. |
Erkek |
1. Dolunay. 2. Zengin, yiğit dövüşçü. 3. Nehir kıvrımı. 4. Orman.
|
| Türk |
T. |
Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
|
| Yahşitay |
T. |
Erkek |
İyi, güzel kimse.
|
| Alangu |
T. |
Erkek |
Altın geyik.
|
| Arığ |
T. |
Erkek |
bk. Arık
|
| Balâbey |
T.+Far. |
Erkek |
Yüce bey.
|
| Celilay |
T.+Ar. |
Erkek |
Ulu, yüce ay.
|